به نام خدا
سید متولی عبدالعال (زادهٔ ۲۶ آوریل ۱۹۴۷ - درگذشتهٔ ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۵) از قاریان قرآن اهل مصر بود.
وی در ابتدای کار تلاوت به تقلید از استاد عبدالباسط و استاد مصطفی اسماعیل پرداخت اما در ۱۳ سالگی سبک خودش در تلاوت را ابداع نمود.
السید متولی عبدالعال در ۲۶ آوریل ۱۹۴۷ در خانواده‌ای مذهبی زاده شد. در ۱۲ سالگی حافظ کل قرآن شد و در ۱۳ سالگی سبکی خاص خود را در تلاوت ابداع کرد. پدرش «متولی» همیشه از خداوند متعال پسری را طلب می‌کرد که در راه گسترش دین اسلام تربیت شده و از عالمان دینی عصر خود شود.
وی در ابتدای عرصهٔ تلاوت، به تقلید از استاد عبدالباسط و استاد مصطفی اسماعیل پرداخت. در ۱۲ سالگی به عنوان حافظ کل قرآن مطرح شد و در همین دوران شیوه و احکام تجوید قرائت را آموخت و در محافل و مجالس به تلاوت اهتمام ورزید.
عبدالعال در ۱۳ سالگی راه و روش خاصی برای خویش اتّخاذ نمود و سبک خویش را برگزید.
داشتن نفس قوی و طولانی، خواندن پرتحریر، صدای شفاف، داشتن مهارت‌های صوتی و... از ویژگی‌های تلاوت عبدالعال بود، همچنین به جز موضوع تلاوت استادانه، اخلاق نیکو، تواضع و خوشرویی از جمله خصوصیاتی بود که عبدالعال را در قلوب مسلمانان محبوب ساخت.
عبدالعال در سال‌های عمر با برکتش با قاریان بزرگی مانند، غلوش، شحات انور، طنطاوی، بسیونی، طبلاوی، شعیشع، طاروطی و... به تلاوت پرداخت و به کشور‌های مختلف جهان اسلام از جمله جمهوری اسلامی ایران جهت تلاوت، آموزش به جوانان و داوری در مسابقات قرآن سفر کرد.
سید متولی عبدالعال در سال ۱۳۷۰ خورشیدی به کشور ایران رفت و پس از آن در هشتمین دورهٔ مسابقات بین‌المللی حفظ و قرائت قرآن که در دههٔ فجر همان سال در حسینیهٔ ارشاد جریان داشت عهده‌دار داوری مسابقات شد. وی به شهرهای تبریز، قم، مشهد، کرمان و یزد سفر و در این شهرها به تلاوت قرآن مبادرت نموده‌است. محافلی که او به همراه راغب مصطفی غلوش در شهرهای مختلف ایران اجرا کرده بود جزو محافل تکرار نشدنی تاریخ قرآنی کشور می‌باشد.
وی در ۲۵ تیر ۱۳۹۴ در سن ۶۸ سالگی درگذشت و پیکر وی در زادگاهش به خاک سپرده شد.
اکنون یکی از فراز های ایشان را می شنویم
با تشکر از استادم آقای حاجی رحیمی